İlk dinlediğim anda, Gripin şarkıları üzerimden geçti adeta.. Bezgin ve huzurlu bir tat var vücudumda.. Gözlerim mayhoş bakıyor hayata, mutlu..
Tam da bu hazzın üzerine Galata'da durmuş ufka doğru tüttürürken biz siyahı, bir bebe damladı yanımıza; ateş istedi zavallı.. Çakmağı ağzının ucuna getirince büyüdü sandı. Oysa becerememiş yakmayı, bu sefer arkadaşı vardı yanımıza; tekrar çakmak istedi. Aldım elinden tek yaprağı, yaktım dostun sigarasının ucundan; verdim bebeye. Şaşırdı..
Sonra tekrar gelip "bu sigara ruj olmuş, başka sigara ver" dedi. "Başka sigara yok, beğenmiyorsan içme" dedim.. Attı ve ardından, "ruj da tatlıymış, çilekli.." dedi. Mentollüydü halbuki..
Erkekler böyle işte: Hem istekli ve cesur hem de şaşkın ve korkak.. O tek yaprağı yere fırlatırken içi cızladı, adım gibi biliyorum.. Benimle öpüşüyormuş gibi hissedecekti oysa içerken.. Lakin bebe bilmeli ki, "öpmek" erkek işidir, çocuklar sadece yapışır.. Zira, bir "erkek"in sigarasını yaksaydım aynı edayla, minnettar kalabilirdi bana..
Annesinin memesinden kopup sigaraya yapışan bebenin o sigaradan anladığı şeyle öpüşmekten anladığı şey aynıdır:"Büyüdüğünü zannetmek". Zira ikisine de yapışır bebe.. Ne sigaradan bir şey anlar ne de öptüğünden..
Bu yüzden bence bebeler sigara içmemeli, hatta öpüşmemeliler de..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder